စံပယ္ရံုကေလးေပၚ
ကပိုကယိုအလင္းမွ
ခ်ီထားတဲ့လက္အုပ
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ လက္ဖဝါးႏွဖက္အျဖ
ျပန္ကြဲကြာသြားရ
အသံကေလးပဲျဖစ္ျဖ
ေခါင္းေလာင္းကေလ
မဆံုႏိုင္ေတာ့ျခ
သတိရတိုင္း
ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚ ခုန္ခုန္ဆင္းတဲ့
ေႏြရိပ္
စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၁၇။
ေသြးအန္တာကိုဖံုးဖို႔ ကြမ္းစားတာဆိုတဲ့ ဘီဟာနယ္သားကို နင့္နင့္နဲနဲသတိရေနတယ္။ ငါေရးတဲ့စာေတြဟာလည္း ကြမ္းစားၿပီး ဖံုးကြယ္တာပါပဲ။ ကြမ္းေသြးထက္ ရဲတဲ့ နာက်င္မႈေတြ ဘယ္သူမွမသိလည္း တကယ္ရွိခဲ့တယ္။
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.